การให้โอกาสเยาวชนได้ค้นพบเส้นทางชีวิตของตนเองด้วยจิตสำนึกที่ดีถือเป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่ เป็นการสร้างผู้ให้ต่อไปในอนาคต สร้างสังคมแห่งการแบ่งปันและความเท่าเทียมกันอย่างยั่งยืน ที่สุดแห่งชีวิตของ อดีต ร.ต.อ. อภิชิต ภัณฑะประทีป จึงหมายถึงการสร้างคนดีด้วยพลังของการศึกษาเพื่อสร้างประโยชน์ที่ไม่สิ้นสุดสู่สังคม
สิ่งที่ผลักดันให้ อดีต ร.ต.อ. อภิชิต ภัณฑะประทีป หรือ “ผู้กองมิ้น” ก่อตั้ง “บ้านสร้างฝัน” ขึ้นเพื่อมอบโอกาสแก่เด็กที่ยากจน คือ คำพูดของคุณแม่ที่เขายังคงจำได้แม้จะได้ยินมาตั้งแต่ยังเด็กว่า “เรียนไม่เก่งก็ไม่เป็นไร ขอให้ลูกเป็นคนดีก็พอ” ผู้กองมิ้นจึงเชื่อมั่นในการสร้างคนดีสู่สังคมด้วยมือของเขาเอง เด็กในบ้านสร้างฝันอาจเรียนไม่เก่ง แต่ต้องยึดมั่นในความดี
ด้วยปณิธานดังกล่าว ผู้กองมิ้นพยายามหาหนทางช่วยเหลือเด็กที่ด้อยโอกาสตั้งแต่ยังศึกษาอยู่ที่โรงเรียนนายร้อยตำรวจตามกำลังความสามารถในขณะนั้น ซึ่งเขาตระหนักดีว่าการให้เงินและสิ่งของไม่สามารถแก้ปัญหาได้อย่างยั่งยืน เมื่อจบการศึกษาและเริ่มรับราชการที่ สน.ชนะสงคราม ในปี 2555 ซึ่งรับผิดชอบพื้นที่บริเวณสนามหลวง เขาได้ประสบกับคนเร่ร่อน คนที่ต้องดิ้นรนใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก บางครั้งถึงขนาดพบร่างที่สิ้นลมอยู่ริมถนน ภาพสะเทือนใจเหล่านี้ช่วยให้ผู้กองมิ้นเห็นแนวทางช่วยเหลือเด็กด้อยโอกาสที่ชัดเจน คือต้องส่งเสริมให้พวกเขาประสบความสำเร็จ มีอาชีพการงานที่มั่งคง สามารถเลี้ยงดูครอบครัวได้
เมื่อผู้กองมิ้นขอโยกย้ายตำแหน่งมาที่จังหวัดบุรีรัมย์ จากการรับผิดชอบคดีฉ้อโกง ผู้กองมิ้นได้พบกับลูกชายของครอบครัวผู้เสียหายซึ่งมีฐานะยากจน แต่เป็นเด็กดี ขยัน ช่วยแบ่งเบาภาระของพ่อแม่เสมอ หลังทราบว่าความฝันของเขาในอนาคตคือการเป็นตำรวจ ผู้กองมิ้นอาสาทุ่มเทติวหนังสือและพาไปสอบเข้าโรงเรียนตำรวจได้สำเร็จในปี 2560 จึงเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญของบ้านสร้างฝัน
เมื่อมีนักเรียนในความดูแลมากขึ้น ผู้กองมิ้นตัดสินใจก่อร่างสร้างบ้านสร้างฝันที่ใหญ่ขึ้นในอาคารพาณิชย์ 2 ชั้น ซึ่งเมื่อพิจารณารายละเอียดค่าใช้จ่ายร่วมแสนบาท ทั้งค่าเช่าอาคาร ค่าสาธารณูปโภค ค่าหนังสือ ค่าอาหาร และอื่น ๆ แล้ว ลำพังเงินเดือนข้าราชการตำรวจไม่อาจจุนเจือกิจการได้ จึงรับจ้างเข้าเวรเพื่อหารายได้เสริม และเมื่อความมุ่งมั่นที่จะส่งต่อโอกาสแก่เด็ก ๆ ได้ปรากฏบนสื่อหลากหลายช่องทาง ผู้ใหญ่ใจดีมากมายจึงหลั่งไหลเข้ามาร่วมให้การสนับสนุน ทั้งหนังสือ ทั้งเสื้อผ้า ทั้งอุปกรณ์การเรียน และแรงสนับสนุนที่ไม่เอ่ยถึงไม่ได้เลย ก็คือแรงสนับสนุนที่ได้จากครอบครัวของผู้กองมิ้นเอง
การที่ผมสร้างให้เด็กคนหนึ่ง ประสบความสำเร็จและเป็นคนดี นับว่าชีวิตนี้เกิดมาคุ้มค่าอย่างที่สุดแล้ว
“นักเรียนที่ผมเคยดูแลคนหนึ่ง ตอนนี้เป็นตำรวจไปแล้ว ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยสอบผ่านคณิตศาสตร์เลย พอผมสอน ปรากฏว่าเขาสอบติดอันดับต้น ๆ ของห้อง และยังเป็นเด็กนิสัยดีมากอีกด้วย ความสำเร็จของเด็กคนนี้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าแนวทางที่ผมทำถูกต้อง ผมตัดสินใจออกจากราชการเพื่อดูแลนักเรียนกว่าร้อยคนในบ้านสร้างฝัน เราไม่ต้องการเป็นมูลนิธิ เพราะการทำตามแนวทางของคนที่มาบริจาคอาจเป็นอุปสรรคในการทำงานของเรา เราเพียงต้องการดูแลนักเรียนตามแนวทางของตัวเอง คือให้เขาเติบโตอย่างเข้มแข็ง อบอุ่น และสบายใจเหมือนอยู่บ้านจริง ๆ”
บ้านสร้างฝันเป็นบ้าน เป็นโรงเรียน และเป็นที่พึ่งของเด็ก ๆ ที่เดินตามความฝันของตนเองเสมอ สมดังเจตนารมณ์ของผู้กองมิ้นที่แน่วแน่ดูแลบ้านแห่งนี้เสมือนครอบครัวของเขา เพื่อสร้างบันไดไปสู่โอกาสของเด็กแต่ละคน แม้จะไม่ใช่มูลนิธิจดทะเบียน แต่หลายภาคส่วนก็ยินดีสนับสนุนกิจการของบ้านสร้างฝันอย่างต่อเนื่อง โรงเรียนกวดวิชาหลายแห่งยินดีช่วยสอนนักเรียนโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ด้วยความร่วมมือเป็นเครือข่ายที่มุ่งอุดหนุนกิจการของโรงเรียนที่ไม่แสวงหาผลกำไรแห่งนี้ดำเนินไปได้อย่างราบรื่นเพื่อประโยชน์แก่เยาวชนในสังคม
คำสอนของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ทรงเน้นย้ำให้สนับสนุนคนดีได้มีโอกาสปกครองบ้านเมือง นอกจากบ้านสร้างฝันจะสร้างการเปลี่ยนแปลงในสังคมด้วยการมอบโอกาสทางการศึกษา ลดความเหลื่อมล้ำเพื่อประโยชน์ของเยาวชนโดยไม่มุ่งหวังชื่อเสียงเงินทองแล้ว ยังสร้างเครือข่ายคนดีที่มีความสุข เพื่อกระจายความสุขสู่ผู้อื่น เกิดเป็นความยั่งยืนอันหล่อเลี้ยงชีวิตและสังคม
Apichit Pantaprateep | Dream Maker House
Giving opportunities is the best gift of all. One star can shine onto other more stars.
“If I can help a child succeed and become a good person, then my life is worth living.”
Fostering the society’s future generations is fundamental and crucial. Giving them the opportunities to discover their paths and to cultivate their conscious mind can be considered one of the greatest gifts. Apichit Pantaprateep or “Chief Min” is a firm believer in the power of giving and development of the youths through education.
During his years at Royal Police Cadet Academy (RPCA) and his service at Chanasongkram Police Station, he tried to help homeless people and underprivileged children by focusing on career development and self-sustenance. After he was transferred to Buriram, he dedicated himself to helping the children, whose families had been the fraud victims, with their school lessons, as well as their preparation for RPCA enrollment examination. This voluntary work became more extensive and led to the foundation of “Dream Maker House”, which started as a two-storey commercial building. In the early stage, Chief Min had to do extra work to afford renting the building, spending his fortune on public utilities, books and food supplies. While his family had been his main supporter, he then gained additional financial and material supports from the wider public, thanks to the media.
Most remarkably, many tutorial schools approached him and provided help pro bono. Beyond giving the opportunities and reducing inequality in education, “Dream Maker House” has created the network of good-doers and provided the needed and sustainable nourishment for lives of many and the broader society.